It's been a while. Sa tinagal tagal ng panahon ay ngayon na lang ulet ako nakabisita sa sarili kong blog. Ang dame ng nangyari, grumaduate na ko, nagkatrabaho na ko, sumikat again Pilipinas dahil sa hostage taking, natapos na ang Ms. Universe at ang pamatay nyang sagot (siguro dahil kabado lang naman). Pero sa kabila ng maraming pagbabagong ito, one thing na di pa rin nagbago and that is... nagccommute pa rin ako sa jeep!


Para sa akin, isa sa mga pwedeng magpapakita ng kulturang Pilipino ay ang mga simpleng karanasan naten sa jeep. Sa jeep naten masisilip ang mga mabubuting kaugalian ng mga Pilipino, tulad ng simpleng pagiging tapat sa pagbabayad kahit di naman sinisingil, mga simpleng pagpapaubaya ng upuan sa mga nakakatanda at babae, mga simpleng pag-abot ng bayad kahit walang 'please' na sinambit, at mga ilang mga di dapat tularang ugali tulad ng pag biyahe kahit colorum ang jeep, paglalagay sa mga pulis, pag 123 at marami pang iba na ang ilan ay nabahagi ko na sa mga nauna ko ng edition ng aking simpleng buhay sa jeep series.

Pinili ko na pong lagyan ng tuldok ang aking mga kapana-panabik na serye dahil sa ngayon may bago na akong mga karanasan ngunit sa ibang way naman ng communication, level up na to -> simpleng buhay sa mrt.